(...)

(...)" Je bent gegaan en ik weet niet wanneer ik je opnieuw zal zien. Dat is tegelijkertijd zo triest en zo moeilijk, maar dat ropet ook een hoop wakker en daarom geloof ik dat ik je opnieuw ergens zal zien. Misschien in mijn dromen. Misschien niet. Daar ligt, ik geloof, het doel van ons bestaan: in het feit dat we op een bepaald moment op een bepaalde plek samen zullen zijn. Je zal op een kant van de straat staan, ik op de andere. Je zal naar me kijken,, ik naar jou. En we zullen tegen elkaar beginnen te gaan en alles zal stoppen: tijd, mensen, zon, auto's, vogels... maar we niet. We zullen gaan, lopen, rennen. En uiteindelijk zullen we omarmen en ons leven zal opnieuw beginnen. Ik wacht op dat moment. Ik wacht ongeduldig op dat moment. Ik weet dat dat geen droom zal zijn omdat onze lot is dat we samen zijn. In de realiteit." (...)

:S

Dit is een katastrofa. Ik kan niet ademen, mijn neus vloeit, vloeit, vloeit.... de hele nacht en de hele dag door. Ik voel me alsof een vrachtwagen over me ging. Katastrofa, zeg ik. Ik drink Fervex en C-vitamine en ik drink thee en mijn hoofd doet pijn... bah. Ik haat deze koude dagen wanneer zo makkelijk is om een verkouding te krijgen. Domme koude dagen. Ik heb alleen een wens - slapen! Mijn bed belt me elk minuutje - kom. lig. slaap. .... Maar ik kan niet omdat ik huiwerekn heb... en daarom moet ik wakker blijven en momenteel is dat heel moeilijk voor mij. 

Ja.. Ik heb mijn ziel lichter gemaakt en nu ga ik... om hetzelfde met mijn neus te doen... jupiii....

Lessen 's avonds...

Elke donderdag 's avonds heb ik de les uit Spaans. Drie uur... ah...  Mijn keuzevak.

Ik begrijp het niet waarom een les zo laat moet zijn? Ik had 's morgens lessen, dat is in orde volgens mij... En als we ook 's middags lessen  hebben, is dat ook in orde. Maar 's avonds... bah. 

Van half zeven tot kwartier voor tien... te veel. Mijn concentratie is rond acht uur af, ik ben na acht uur voor niks. 

Vanavond moet ik twee verbinden lessen uit Spaans volgen. Ik hou van lessen uit Spaans, daarom kreeg ik die lessen natuurlijk, maar ik denk dat alles wat na acht uur is, te laat is. Ik heb een grote pauze tussen mijn lessan 's morgens en lessen 's avonds. Natuurlijk kan ik tijdens die pauze mijn huiswerk afdoen  en een beetje ontspannen, maar wanneer ik naar de les ga, ben ik moe en ben ik niet 100% in stemming om een les zo laat te volgen. Het zou mooier zijn als ik  die lessen een beetje vroeger zou hebben. En dan werk alles tot acht uur af. 

-E. Š'a ima (novo)? -Evo...

Ik weet niet of jullie dat doen, maar ik doe het wel - luister naar de miziek in de bus. In de laaste tijd luister ik eigenlijk naar de radio, maar dat is dezelfde. 

Ja... ik weet niet voor jullie, maar die tijd in de bus is mijn tijd, wanneer ik alleen ben, wanneer ik met niemand praat, wanneer ik door het raam kijk en niemand en niks me interseert. Dus, ik begrijp mensen (die ik niet zo goed ken of die met wie ik niet zo dichtbij ben) die me in die actie onderbreken niet. Waarom doen ze zo? Als je iemand in de bus ziet, wuiv je aan hem en kom niet te praten. In hemelsnaam! Waarover zullen jullie praten? huh? Over "wat is er ean de hand?" Voor die mensen niks. "Is er iets nieuws bij me?" Voor je - nee. Het rijden in de bus is te lang voor dat soort gesprek, hoor.

Collega's van de faculteit of vrienden die je voor eeuwen niet gezien hebt zijn iets anders. Met hen kan je wel over iets praten. 

Maar met die "bus mensen" die je honderd keer vragen - Is er iets nieuws? en die je nooit in je leven ziet, behalve in de bus.... ja...  een glimlach of een wuiv is genoeg.

Koffie :D

Ik hou van koffie! Heel, heel veel. Natuurlijk praat ik over zwarte koffie. Zwarte koffie is een prachtige ding, hoor!

Maar 's morgens kon ik geen koffie drinken. Helaas, ik had er geen tijd voor. Ik moest vroeg voor mijn les met Heidi opstaan, maar ik deed dat niet en daarom had ik geen tijd voor morgenkoffie. Natuurlijk had ik grote hoodpijn en was ik een beetje nerveus. Ik kan 's morgens wel zonder koffie functioneren, maar ik hou meer van als ik koffie drinkt. Na de les ben ik met mijn vriendin naar cafe gegaan en daar heb ik uiteindelijk koffie gedronken. Na voelde ik me heel heel beter en was ik ontspannend.   

Maar ik hou ook van koffie 's middags. Na de lunch is koffie zoooo lekker, volgens mij. 

Bijvoorbeeld nu, ik heb gegeten en nu schrijf ik deze blog en geniet van koffie!