24. април 2012.

Saaie mensen

Ik was 's morgens op de markt geweest, dus in Mirijevo, en op elke hoek waren mensen uit verschillende partijen die gewone mensen, duidelijk, besluipen. Ze wachten in stilte en dan komen ze onverwacht tegen jou en ze vragen je of je voor hun partij wil stemmen, of alleen of je jouw handtekening op de papier wil zetten. Bah.... ik weet dat dat hun baan is maar in hemelsnaam.... dat vind ik irritant. 
Iedereen heeft iets slims te zeggen, iedereens ideeën zijn het best, maar niemand doet iets goeds. Het is zo makkelijk woorden uit te spreken maar als men iets moet doen dan is iedereen dom en onbekwaam. Als ik al de prospecten voor partijen lees, is alles zo perfect: meer werkplaatsen, betere toekomst voor jonge mensen etc. Een ding is duidelijk-niemands toekomst is zeker. En dat is iets wat niemand uitspreekt. 
En nog een ding gebeurde 's morgens. Een man met kaartjes voor kinderen zonder huis kwam tegen me en hij wilde .... geld. De wereld van vandaag is zo paradoxaal. Maar ik moet zeggen dat die mensen helemaal niet dom zijn, saai wel, maar dom niet. Ze kwamen op de markt waar iedereen geld zeker heeft en waar meestal oude mensen zijn die de goede tijd van Tito nog herinneren en daarom zullen ze hun handtekening op elke plaat zetten.

Нема коментара:

Постави коментар