"...Hij en ik stonden op de groene gras, keken naar elkaar. Zijn blauwe ogen waren mijn. Mijn. Zijn zwart haar was mijn. Mijn kleine handen waren in zijn. Hij was sterk en hoog. Zijn lippen waren zo schatig, met de smak van aardbei. Ik hield van hem en hij hield van me. Alles was perfect. Er was niemand behalve ons. De zon was hoog in de hemel en de dag was prachtig. Ik wilde voor altijd dat moment behouden. Alleen hij en ik. En de witte duiven die prachtig lied zongen terwijl ze rond ons vlogen. En de kleine blauwe stroom die liedje van natuur zong.
...
De duiven werden zwart. De zon wegging. De stroom begon te zwijgen. De hemel was grijs. En ik was alleen. Ik stond en hij... hij was niet meer hier. Hij ging met de engels weg. Zijn ogen waren mijn niet meer. Hij was mijn niet meer.
Ik keek naar de hemel en ik zag zijn ogen. Zijn blauwe ogen... en ik wist: hij zal me altijd wachten..."
Jelena is dit verhaal iets uit je leven of heb je dat verzinnen? In ieder geval, is het heel goed en triest.
ОдговориИзбришиAch jelena, altijd iets romantisch van je :/
ОдговориИзбришиJa, het is verzinnen :)
ОдговориИзбришиEen goede combinatie moet ik zeggen - ik hou van jongens met blauwe ogen en zwarte haar. (:
ОдговориИзбришиHeel romantisch. Heel mooi want ik hou niet van 'Happy End'.
ОдговориИзбриши