26. април 2011.

Domme, mooie dag

... "Het was heel vroeg 's ochtends. Ik deed mijn ogen open. Ik zag groen boom voor mijn raam. Een vogel was erop. Zijn stem was zo mooi en kalm. Ik zag de hemel: blauw en breed. Zonder wolken. 
Ik stond op. Moeilijk en slaapdronken.  Mijn haar was slecht. Mijn lichaam was slecht. Mijn ogen deed pijn.
Ik kwam bij het raam. Ik was zo dichtbij het raam. Zo dichtbij die groene boom. Zo dichtbij die vogel die zang. Maar ik was ook zo ver. Zo ver.
Mijn koorts was hoog. Ik voelde me alsof een gevangene. Alleen. Ziek. Ah! Domme, mooie dag. Waarom moest hij vandaag zo mooi zijn?? 
Ik keerde terug. Naar het bed. Ik haatte dat bed dat mijn gevangenis was. Ik wilde uit gaan. Maar ik kon niet. Ik was zo slaapdronken. Ik wilde slapen. Ik viel in de slaap." ...

1. април 2011.

Oefening

Enkele weken geleden ging ik naar de rugarts. Hij zei dat mijn rug een beetje gebogen zijn. En ik ben heel boos omdat ik altijd oefeningen deed en ik altijd met sport bezig was. 
En nu heb ik gebogen rug. 
Maar ok. 
Ik ging naar de oefeningen voor mijn rug en ik ging er voor twee weken naartoe en nu moet ik thuis die oefeningen doen. Maar daar ligt het probleem in. Ik heb er niet genoeg tijd voor. Ik moet leren en lezen en huiswerken doen en daarom kan ik niet genoeg tijd voor mijn lichaam maken. Ik ben elke dag bijna drie uur aan het zitten en aan het studeren. En na ben ik soms te moe om iets te doen, naast slapen. Of alleen maar ontspannen.
Maar ik probeer elke dag IETS voor mijn lichaam te doen. Op de faculteit loop ik altijd de trap op. 
Wanneer ik thuis ga, ga ik nooit met een lift en als ik tijd heb, ga ik 1 station vroeger de bus af en dan ga ik te voet naar het huis. 
Dat is, voor nu, de enige manier waarop ik iets voor mijn lichaam en gezondeheid kan doen. 
Ik doe ook deze oefeningen voor mijn rug maar ik voel dat dat niet genoeg is. 
Maar meer tijd heb ik niet.
En vandaag de dag zijn er meer en meer mensen die niets voor zichzelf doen en dat is niet goed. Niet goed, hoor!