24. децембар 2010.

Hm....

Weet je misschien waar je in paar jaar zou zijn? Je weet, in 10 jaar, of 20 jaar. Of wanneer je 70 bent? En wie met je zou zijn? Met jouw echtgenoot. Of nog met jouw vriend. Of met jouw kat :) Of met enkele katten. Waarom is een katvrouw zo sexy en een vrouw met een kat/katten niet? Is het het leven ermee echt zo saai? Ik denk dat mensen er in het algemeen schuldig voor zijn: de mensen zijn die die altijd zeggen: "Ah, ze is alleen, ze zal omringen met haar katten sterven." Maar dat is niet waar. Waarom zeggen ze niet: "Ze zal omringend met haar papegaaien sterven." 
Katten zijn heel mooie en lieve dieren. Misschien niet altijd, maar ze zijn. En ze kan goede vrienden zijn, zoals honden. En als je 30 bent en een kat bezit, betekent dat onmiddellijk dat je alleen zou zijn? Neee. Kat is niet schuldig omdat je alleen bent, kat is daar om je gezelschap te maken. En in plaats van kat kan je een hond nemen of zelfs een papegaai. Dieren zijn heel goede oplossing voor eenzaamheid.  

17. децембар 2010.

Σωκράτης

Wat is dat?
Dat is een bus.
Wat doet de bus?
De bus gaat.
Waar gaat de bus naartoe?
De bus gaat naar het station.
Waarom gaat de bus naar het station?
Er zijn mensen daar.
Waarom zijn de mensen daar?
Ze wachten op de bus.
Waarom?
Ze willen naar de stad gaan.
Waarom?
Ze hebben er verplichtingen.
Wat voor verplichtingen?
Levensverplichtingen.
Wat zijn levensverplichtingen?
De verplichtingen die in je leven bestaan.
Waarom bestaan ze?
Omdat je iets in je leven moet doen.
Waarom?
Je kan niet zitten en doen niets, hoor.
Waarom?
Omdat dat geen echt leven is.
Wat is dan het echte leven?
Het echte leven is het werken.
Wat voor werken?
Levenswerken.
Zullen we de bus binnengaan?
Ja. 
Zullen we naar de stad gaan?
Ja.
Waarom?
We hebben levensverplichtingen.
     
 
 
 

11. децембар 2010.

De droom

"... Alles is wit. Ik ga naar beneden. Nu is het een beetje grijs. 
Ik ga. Ik ga. 
Nu is alles zwart. Ik kan niets zien. Waarom, in hemelsnaam, kan ik niets zien? Het is een droom, ja? Waar is het licht? Waar is de zon? Waar ben ik? Ik draai me om en op een gegevend moment zie ik de deur. Witte, kleine deur. Witte, kleine deur in een zwart gat. Ben ik Alice in Wonderland? Misschien. Ik weet het niet en het is helemaal niet belangrijk. Dit is een droom. Mijn  droom. 
Ik open de deur, ik ga door de deur en ik zie... mijn  kamer. Donkere kamer. En ik zie mezelf. Ik slaap. Ik ben zo rustig. Zo kalm. Zo groot. 
En dan open ik mijn ogen en ik zie mezelf bij het bed. Zo klein. Dit is eigenaardig. Ik zie mezelf groot. 
En... ik zie mezelf. Klein. We kijken naar elkaar. 
Heel vreemd..." 



2. децембар 2010.

De Vragen?

"Ik zit in de kamer en ik denk aan wat gebeurd heeft. De muziek is kalm en mooi, mijn gedachten zijn saai en onbekend. Ik denk, maar ik weet niet watover ik denk. Mijn gedachten zijn leeg. Waarom is alles zo moeilijk? Ik weet niet waar ik ben. Welke dag is vandaag? Hoe laat is het? Is het morgen al? Welke dag is vandaag? Waarom is het alles zo moeilijk? Alles is donker en zwart. Waarom? Waarom kan ik niets zien? Waar zijn allemaal? Waarom ben ik alleeen? Waarom ben ik eenzaam? Waarom ben ik zo eenzaam? 
Ik herinner me het. Ik had een ongeluk. Allees is nog zwart. Alles is nog donker. En ik kan niets zien. Waarom heeft dit me gebeurd? Ben ik ongelukkig ter wereld gekomen? Waarom? Zo moeilijke vraag. De moeilijkste vraag ter wereld. En er is geen antwoord. Dat is de moeilijkste van alles. Geen antwoord. Maar er is nog een hoop. Dat is alleen wat ik nog heb. De hoop. En het geloof. Het geloof dat alles goed, mooi en wit opnieuw zal zijn."