Domme dag

Domme dag is de dag wanneer je voor niets bent! Wanneer alles is grijs en zwart. Wanneer je nerveus en boos bent. Wanneer alles op jouw zenuw gaan. Als je niemand wil zien. En met niemand spreken. Ah! Godzijdank, die dagen zijn er zo weinig. Maar er bestaan! En wanneer zulke dag komt, wil je niet uit jouw bed opstaan. Je wil jouw ogen dichten en inleven dat je op een prachtige plaats bent waar bloemen en zee is en je ligt in een gezellige leuningstoel; de wind aait je op je lichaam terwijl je naar de muziek van vogels en golven luistert. Jouw gedachten zijn ver van de domme dag en je geniet van fantastische dag die alleen voor jou wordt gemaakt. Die je voor jezelf hebt gemaakt. Er is niemand rondom je en je bent blij en ontspannen. Alles is volmaakt! Bijna alles. Je opent jouw ogen en je bent opnieuw in jouw bed. De domme dag is op jou aan het wachten. Je kan niet hem smeren.

Theater

Hoeveel vaak ga je in een schouwburg? Nooit? Soms, als je tijd hebt? Of ga je elke weekend? En waarom ga je in een schouwburg? Wegens de culturele redenen? Om andere te denken hoe je jouw culturele kennis wil verbreiden en dat je van schouwburg houdt en echt, je weet er niets over.
Er zijn mensen die naar theater gaan omdat ze van het genieten. Ze zien erin een plaats waar ze hun eigen problemen achter de deur kunnen verlaten; waar ze zitten en van klassieke muziek genieten; waar naar prachtige stemmen luisteren, naar interessante voorstellingen kijken. Sommige kijken naar ballet, enkele naar opera, enige naar komedie. Ze amuseren zich op een toneelavond.
Er zijn enkele die theater voor bioscoop hebben vervangen. Die zeggen dat schouwburg niet amusant als bioscoop is. Ik vind dat niet maar het is mijn mening. Theater is een soort van culturele diensten waar je plezierige mensen kun ontmoeten, waar je je ontspannen en jouw culturele kennis kan verbreiden. Maar dat mag niet jouw primaire reden zijn om naar het theater te gaan. In de eerste plaats moet je van het houden.

Kindertijd - mis je hem?

Toen je minder oud was, kon je allerlei dingen doen. Je hoefde niet jouw vriend vijf dag tevoren op te bellen om een afsprak te maken. Je hoefde niet jouw make-up op te doen en je hoefde niet te verzorgen of je make-up in orde was. Ook hoefde je niet op te letten of je een vlek op jouw t-shirt had. Jouw hersens was loos en ontspannen. Jouw enkele zorg was op tijd thuis zijn. Geen verplichten. Geen zorgen. Jouw ouders doen alles voor je en je geniet van jouw vrije tijd en van dromen. Nu ben je 21 en je hebt alles wat een kind een dag zal hebben. Faculteit. Beste vrienden. Verplichten. Zorgen. En daarin ligt, op een unieke manier, de schoonheid van het leven. Het leven vloeit. Het gaat. Jouw geweten en jouw besef ontwikkelen zich. Tegenwoordig, als je je moe voelt, kan je je jeugd herinneren; maar dat is dat. Je verblijft in "nu" en de kindertijd is nu verleden. Verplichten zijn tegenwoordig voornaamste deel van je leven. Je leert hoe van verplichten te houden; hoe met verplichten te behandelen; hoe met ze aan te kunnen. Je leert hoe te leven. Dat kon je niet toen je kind was.